De motor van dit onderzoek is een artistieke praktijk die is opgebouwd vanuit het publiceren en produceren van multiples. De publicatie - in de breedste zin van het woord - geldt daarbij als experimenteel voertuig om de randvoorwaarden en uniciteit van de multiple - werken die enkel een meervoudig bestaan kennen - te bevragen. De vormelijke verkenning is hierbij cruciaal, gaande van zelfpublicatie, publicatie als visueel essay, publicatie als neerslag, als autonoom werk, als aanleiding, als archief en als verzameling. De aandacht gaat hierbij uit naar een patroon van edities die niet slagen een oplage te worden, waarbij het origineel ontbreekt, maar die toch uniek zijn, met ander woorden: faux-multiples.
Methodologisch vertrekt het onderzoek vanuit de artistieke praktijk waarin het gegeven van de faux-multiple via publicaties, video’s en installaties wordt verkend. Daarnaast zal een reflectief kader ontwikkeld worden, waarbij de multiple als vorm, maar ook als idee aan kunstfilosofisch en kunsthistorisch onderzoek getoetst wordt. Welke factoren beïnvloeden de legitimiteit van de oplage? Op welke manier is uniciteit per definitie onderdeel van elke editie, zelfs bij de meest meticuleus, niet te onderscheiden oplages? Wat als een multiple geen echte multiple meer is, geen afbeelding is maar enkel als afbeelding bestaat? En wat als de afbeelding transformeert, en zich manifesteert (materialiseert) binnen een driedimensionale context, en in zijn unieke, sculpturale vorm eigenlijk een afbeelding wordt van de idee dat als (of via de) faux-multiple tot stand kwam?
