Ondanks de alomtegenwoordigheid van dans, blijkt de kennis en het begrip van wat er zich tegenwoordig afspeelt in hedendaagse dans zeer klein te zijn. Hedendaagse, internationaal gerenommeerde choreografen zoals Wim Vandekeybus, Anne Teresa de Keersmaeker en Jan Fabre daarentegen zijn ongekend om nog maar te zwijgen van de kleinere gezelschappen of formaties die hun weg proberen te zoeken in het danslandschap. Vlaanderen is een toonaangevend plateau voor het internationale dansgebeuren, maar toch heerst hierover in het algemeen een grote onwetendheid, gepaard gaande met een begripsverwarring.
Eén van de meest doorslaggevende factoren voor kwaliteit is het enthousiasme en de expertise van de danseducatieve begeleiders. Kwalitatieve danseducatie impliceert ook dat elk danseducatief leerproces verschillende dimensies omvat. Zowel ‘education in the arts’, de ontwikkeling van dansvaardigheden als ‘education through the arts’, danseducatie als vehikel tot persoonsvorming en maatschappelijke bewustwording moeten aanwezig zijn.
Er is nood aan een nieuw methodisch kader waarbij bestaande creatieve leermethodieken voor danseducatie zowel internationaal als nationaal (her)bekeken worden en waarbij de knowhow van de verschillende sectoren – zowel de (ped)agogische als de artistieke expertise – samen gebracht worden. Op die manier kan dans een plaats krijgen in de verschillende onderwijs- en cultuursystemen, zo niet is de maatschappelijke integratie van dans onmogelijk.
Onderzoekers: Dafne Maes, Annouk Van Moorsel
Promotor: Pascale De Groote
