Dit project wil vragen behandelen die opduiken naar aanleiding van de huidige Covid-19-pandemie, en tracht richting te geven aan de impact ervan op het podiumkunstenonderwijs. Het plan is om te werken in vier verschillende blokken die elkaar overlappen en met elkaar in dialoog gaan. Elke fase vertrekt vanuit een onderzoeksvraag om het gesprek te initiëren, zoals: Hoe kunnen vormen van afstandsonderwijs optimaal worden ingezet met het oog op de artistieke ontwikkeling van de podiumkunstenaar? Wat zijn de persoonlijke gevolgen van afstandsonderwijs in de performing arts op het vlak van contacten, motivatie en zelfregulering? Kan een belichaamde artistiek-educatieve praktijk bestaan in een virtuele omgeving en kan deze gedeeld worden?
Doorheen een belichaamd onderzoek waarbij het lichaam van de onderzoeker een platform wordt voor experimenten, zal – naast online interviews, collectieve discussies (seminaries, lezingen) en beschikbare middelen die tijdens de pandemie werden/worden gegenereerd – het publicatie-object Scape plan to stay (safe) worden gecreëerd. Om het materiaal dat in dit eenjarige onderzoek tot stand komt te kunnen verspreiden, wordt een dialoog gegenereerd tussen instellingen, professionals uit de sector en performance studenten, waarbij gegevens vanuit een artistieke invalshoek met elkaar worden verweven. Door te onderzoeken op welke manier afstandsonderwijs de lichamen in de performance arts beïnvloedt, wil dit onderzoek de mogelijkheden van de ervaring en het denken binnen het virtuele onderwijs voor zowel de kunstenaar als de kunstdocent verbreden.
