Tijdens de belle époque (ca. 1870 - 1930) hoorde het Parijse Conservatoire bij de meest invloedrijke muziekinstituten in Europa. De Franse fluitschool, die vandaag de dag nog steeds beroemd is, vindt daar zijn oorsprong. Het lijkt voor de hand liggend dat in België, dat op een boogscheut van Parijs ligt en waar de conservatoria van Brussel, Gent en Antwerpen pas decennia na het Conservatoire werden opgericht, het gevestigde Parijse concept werd overgenomen, en dat fluitisten hun belangrijke buren als voorbeeld namen. Maar was dit werkelijk zo, of sloeg men in België misschien een andere weg in? Hoe zag de fluitopleiding in de drie instituten er precies uit? Welke fluittypes gebruikten ze en welk repertoire speelden ze? Hoe interpreteerden ze de muziek? En ook: hoe gaan wij vandaag de dag om met dit cultureel erfgoed, en hoe kunnen wij de musiceerpraktijk van die tijd in onze interpretatie van de werken overnemen? Op deze vragen wordt een antwoord gezocht vanuit zowel een theoretische als een praktische invalshoek. Daarvoor worden historische documenten over fluitopleiding, fluitisten en historische uitvoeringspraktijk verzameld en geanalyseerd, en vervolgens wordt de theoretische kennis overgebracht naar het fluitspel.
Culturele werking
-
EVENEMENTEN / PROJECTEN / PUBLICATIES
-
Alumni
Inschrijving
-
Snel naar inschrijven voor:
-
Snel naar inschrijven voor:
- Bachelor Dans
- Master Dans
- Drama
- Educatieve Master Muziek en Podiumkunsten
- Educatieve Bachelor Leraar Dans
- Educatief Graduaat Leraar Dans
