"Ik ben een tweede generatie beeldmaker, mijn moeder heeft fotografie gestudeerd aan Columbia College in 1990. Na haar studie, ontmoette zij mijn vader, werd zij verliefd, ik werd verwekt en samen reisden zij door Europa. Mijn beide ouders zagen de vrijheid die Amsterdam te bieden had en vonden het een betere plek om een kind op te voeden dan in Chicago. Mijn ouders pakten hun dierbaarste spullen in en emigreerden met mij naar Nederland.
Mijn moeder probeerde haar fotografische carrière voort te zetten nadat ze uit elkaar was gegaan met mijn vader, maar het was moeilijk om van haar fotografie te leven terwijl ze een alleenstaande ouder en een buitenlander was. Ze nam de beslissing om al haar energie te investeren in mijn opvoeding.
Op negentienjarige leeftijd koos ik, aangemoedigd door mijn moeder, voor een opleiding fotografie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en besloot ik naar België te emigreren.
Het onderzoeksproject 'A Resilient Archive' bevraagt de wens en urgentie om te archiveren. Het archief van mijn moeder heeft weerstand geboden tegen de slijtage van de seizoenen, de tijd en de beweging van het ene land naar het andere. Het is een veerkrachtig archief dat ik door middel van printen, publiceren en distribueren wil activeren. Een tweede hoodstuk van mijn MFA afstudeerproject 'Next of Kin' maar dan nu met een andere methodologie en resultaat. Ik wil het verleden verwerken, zodat ik vooruit kan kijken."
- Oxiea Villamonte
(beeld: Photograph taken by my father of my mother photographing, me in the foreground in Cappadocia, Turkey in 1998, part of 'A Resilient Archive')
